Beste leraar,
Hoe zit de wereld van een tienermoeder in elkaar? Welke problemen ondervinden ze allemaal? Welke mogelijkheden tot hulpverlening zijn er? Dit zijn een aantal vragen die ik heb proberen op te lossen tijdens mijn onderzoek rond 'tienermoeders' voor het vak Religie, Zingeving en Levensbeschouwing.
Ik heb tijdens dit onderzoek verschillende inzichten op gedaan over de wereld van een tienermoeder. Ik heb hierdoor geprobeert mijn wereld te verruimen en me te verdiepen in de wereld van een tienermoeder en heb hier ontzettend veel over bijgeleerd.
Algemeen geweten zijn er enorm veel vooroordelen waarmee tienermoeders te maken krijgen en ik ben deze vooral gaan proberen te bekijken en bekijken waar we deze zouden kunnen helpen en of er vooral oplossingen voor bestaan. Wat heel veel wordt gezegt is dat tienermoeders vooral voorkomen in marginale milieus. Maar ik heb ondervonden dat dit zeker niet enkel voorkomt in deze milieus maar in alle milieus. Maar dat het voor jonge meisjes uit een gezin van een lagere stand soms een vlucht kan zijn en een oplossing om even van huis weg te kunnen.
Ik heb ook onderzocht dat tienermoeders het vaak heel moeilijk hebben met verschillende dingen. Ze komen in een volledig nieuwe situatie terecht, ze worden erin gesmeten en ze weten niet waar ze aan beginnen. Dit is voor veel jonge moeders een enorm moeilijke situatie en zeker wanneer ze dit nog moeten combineren met het schoolleven. Het leven van een jonge moeder is dus heel hard. Ze moeten zich vaak ook bewijzen voor hun ouders en voor de samenleving. Ze moeten bewijzen dat ze het wel aankunnen als ze uiteindelijk voor hun kind kiezen.
Ook is er zeker een verschil in culturen in verband met tienermoeders. Bijvoorbeeld in Congo komen de meeste tienermoeders voor. Vooral in derde wereldslanden is dit zeker een probleem omdat de gezondheidszorg helemaal nog niet zover staat en er dus ook minder mogelijkheden zijn voor jonge moeders en hierdoor meisjes vaak ook sterven tijdens de bevalling. Hier zie je zowieso ook al een groot verschil omdat meisjes hier jonger trouwen en dat er ook verwacht wordt van hen dat ze snel aan kinderen beginnen vaak op enorm jonge leeftijd.
Er zijn ook verschillende organisaties die zich bezighouden met het helpen van jonge moeders. Hier kunnen jonge moeders terecht met al hun vragen en problemen en kunnen hier vaak op veel steun rekenen ook. Maar nog zijn er te weinig voorzieningen die jonge meisjes hier kunnen helpen in ons land. Dus ik hoop dat hier snel een oplossing voor wordt gezocht zodat deze meisjes alsnog op hulp en steun kunnen rekenen omdat ze het vaak enorm nodig hebben.
Het is natuurlijk ook heel belangrijk dat tienermoeders goed worden geholpen op school en dat ze weten dat ze hier terecht kunnen. Ik heb gemerkt dat dit vaak wel het geval is maar dat dit ook nog sterker kan. Meisjes zitten met zoveel vragen dat ze soms niet weten waar ze naartoe moeten. Het is belangrijk dat ze steun krijgen en dat ze weten dat er hulp is die ze kunnen aannemen.
Er zijn verschillende meningen over tienermoeders. Negatieve en positieve maar het is volgens mij belangrijk dat we deze meisjes helpen en er voor hen zijn omdat het helemaal niet gemakkelijk is voor hen. Ook wanneer meisjes bijvoorbeeld er toch voor kiezen om abortus te plegen is dit absoluut een enorm harde beslissing maar voor sommige meisjes is dit de enige oplossing.
Ik heb tijdens deze zoektocht enorm veel ervaringen opgedaan en enorm veel te weten gekomen over dit onderwerp. Het was een enorm leerrijke evaring.
Bedankt voor de leesbereidheid.
Lise Jacobs
Studente Kleuteronderwijs aan de KHLeuven
donderdag 26 mei 2011
woensdag 25 mei 2011
Tienervaders - Even nader bekeken
Ik heb het vooral op mijn blog gehad over tienermoeders. Maar eigenlijk was ik ook wel eens benieuwd naar hoe het voor tienervaders is om geconfronteerd te worden met een baby op een heel jonge leeftijd.
Net zoals voor een tienermoeder is het helemaal niet gemakkelijk als je ineens wordt geconfronteerd met het vaderschap. Voor jonge vaders is het vaak in het begin helemaal niet te begrijpen en kunnen ze zeker reageren met verschillende reacties. Sommige jongens zijn heel angstig en kunnen het vaderschap nog niet aan op zo'n jonge leeftijd en willen helemaal nog geen vader zijn maar anderen gaan we volledig voor.
Sowieso is het in het begin altijd even wennen want dit komt voor hen ook aan als een grote schok. Dit is niet altijd want wanneer het gepland is, is het natuurlijk geen schok.
Meestal worden in de gesprekken over tienermoeders ook vooral de tienervaders vergeten terwijl zij ook zeker aandacht verdienen. Men ziet ook dat de jonge vader over het algemeen een slecht imago hebben doordat ze opzij worden gezet door bijvoorbeeld de familie van het zwangere meisje. Maar vaak kunnen ze niet echt op begrip rekenen als het gaat om medelijden of begrip opbrengen voor de situatie.
Vaak wordt in de hulpverlening bij tienermoeders de vader vergeten omdat ze er meestal vanuit gaan dat deze toch niet betrokken wil worden in de rol van het vaderschap. Dit vind ik zeker een verkeerde veronderstelling. Want er zijn ook heel veel jongens die heel geintresseerd zijn in de zwangerschap van hun vriendin en die er volledig voor willen gaan en ook deel willen uitmaken van het proces. Maar wanneer dit niet altijd het geval kan zijn is dit voor hun zeker ook heel moeilijk.
Ik denk dat het belangrijk is dat we de tienervaders ook een stem geven in dit proces en hun zeker ook aan het woord laten. Want zij hebben ook veel verschillende gevoelens en meningen bij een zwangerschap maar hier wordt zeker niet altijd rekening mee gehouden vind ik. Dus ik vind zeker dat zij dezelfde aandacht moeten krijgen als een tienermoeder omdat het voor hen ook niet altijd even gemakkelijk is.
Bron:
http://www.crz.be/nl/getpage.asp?i=26
Net zoals voor een tienermoeder is het helemaal niet gemakkelijk als je ineens wordt geconfronteerd met het vaderschap. Voor jonge vaders is het vaak in het begin helemaal niet te begrijpen en kunnen ze zeker reageren met verschillende reacties. Sommige jongens zijn heel angstig en kunnen het vaderschap nog niet aan op zo'n jonge leeftijd en willen helemaal nog geen vader zijn maar anderen gaan we volledig voor.
Sowieso is het in het begin altijd even wennen want dit komt voor hen ook aan als een grote schok. Dit is niet altijd want wanneer het gepland is, is het natuurlijk geen schok.
Meestal worden in de gesprekken over tienermoeders ook vooral de tienervaders vergeten terwijl zij ook zeker aandacht verdienen. Men ziet ook dat de jonge vader over het algemeen een slecht imago hebben doordat ze opzij worden gezet door bijvoorbeeld de familie van het zwangere meisje. Maar vaak kunnen ze niet echt op begrip rekenen als het gaat om medelijden of begrip opbrengen voor de situatie.
Vaak wordt in de hulpverlening bij tienermoeders de vader vergeten omdat ze er meestal vanuit gaan dat deze toch niet betrokken wil worden in de rol van het vaderschap. Dit vind ik zeker een verkeerde veronderstelling. Want er zijn ook heel veel jongens die heel geintresseerd zijn in de zwangerschap van hun vriendin en die er volledig voor willen gaan en ook deel willen uitmaken van het proces. Maar wanneer dit niet altijd het geval kan zijn is dit voor hun zeker ook heel moeilijk.
Ik denk dat het belangrijk is dat we de tienervaders ook een stem geven in dit proces en hun zeker ook aan het woord laten. Want zij hebben ook veel verschillende gevoelens en meningen bij een zwangerschap maar hier wordt zeker niet altijd rekening mee gehouden vind ik. Dus ik vind zeker dat zij dezelfde aandacht moeten krijgen als een tienermoeder omdat het voor hen ook niet altijd even gemakkelijk is.
Bron:
http://www.crz.be/nl/getpage.asp?i=26
Artikel : "Tienermoeders krijgen nauwelijks ondersteuning in ons land"
Ik heb dit artikel gevonden op een site waarbij staat dat dit in 'De Morgen' heeft gestaan. Het artikel gaat over dat tienermoeders in ons land nauwelijks ondersteuning krijgen.
Ik heb het eerder op mijn blog al gehad over welke mogelijkheden en welke hulpverlening er is voor tienermoeders dus ik zag hier helemaal geen probleem in maar nadat ik het artikel heb gelezen heb ik hier zeker een aantal nieuwe inzichten uit opgedaan.
Nieuwe inzichten die ik opdeed bij dit artikel is vooral dat tienermoeders in ons land het helemaal niet zo gemakkelijk hebben als lijkt omdat ze vaak werkloos zijn en het moeten doen met een leefloon wat het zowieso niet gemakkelijk maakt. Er is voor deze jonge moeders weinig hulp op vlak van welzijn of onderwijs.
Vaak hebben deze jonge moeders het ook heel moeilijk doordat ze school en hun kind moeten combineren. In het artikel staat ook dat niks wordt geregeld op vlak van bevallingsverlof. Terwijl ik dacht dat dit allemaal goed zat, blijkt dit niet zo te zijn. In het artikel zeggen ze ook dat een vast stappenplan voor zwangere leerlingen goed zou zijn zodat hierover geen onenigheid kan bestaan.
In Nederland is het zelfs zo dat meisjes extra geld krijgen als ze gaan studeren. En dit zorgt natuurlijk voor een extra motivatie. Misschien zou zo'n systeem ook in België werken.
Wat volgens mij ook zeker belangrijk is is het ondersteunen van de meisjes bij de opvoeding van hun kind. Ik denk dat het heel belangrijk is dat er aandacht wordt aan besteed aan deze groep. Tienermoeders hebben het helemaal niet gemakkelijk en volgens mij wordt er te weinig hulp geboden aan hen. Ze moeten ergens terecht kunnen met hun vragen maar blijkbaar is dit toch niet zo voor de hand liggend.
Ik hoop dat de politiek of verschillende organisaties zich hier eens goed aanzetten zodat hier zeker verandering in gebracht wordt zodat deze jonge moeders op meer hulp en begeleiding kunnen rekenen. Dus ik ben van deze tekst zeker veel wijzer geworden en ik hoop dat mensen dit ook inzien dat hieraan iets moet worden gedaan en ik hoop dat ze de juiste oplossingen en mogelijkheden gaan onderzoeken om hier verandering in te brengen.
Bron:
De Morgen, Beckers, L., (11mei 2011) Tienermoeders krijgen nauwelijks ondersteuning in ons land. [Online] Beschikbaar : (http://www.centrumvoorsociaalbeleid.be/index.php?q=nieuws/de-morgen-tienermoeders-krijgen-nauwelijks-ondersteuning-in-ons-land)
Ik heb het eerder op mijn blog al gehad over welke mogelijkheden en welke hulpverlening er is voor tienermoeders dus ik zag hier helemaal geen probleem in maar nadat ik het artikel heb gelezen heb ik hier zeker een aantal nieuwe inzichten uit opgedaan.
Nieuwe inzichten die ik opdeed bij dit artikel is vooral dat tienermoeders in ons land het helemaal niet zo gemakkelijk hebben als lijkt omdat ze vaak werkloos zijn en het moeten doen met een leefloon wat het zowieso niet gemakkelijk maakt. Er is voor deze jonge moeders weinig hulp op vlak van welzijn of onderwijs.
Vaak hebben deze jonge moeders het ook heel moeilijk doordat ze school en hun kind moeten combineren. In het artikel staat ook dat niks wordt geregeld op vlak van bevallingsverlof. Terwijl ik dacht dat dit allemaal goed zat, blijkt dit niet zo te zijn. In het artikel zeggen ze ook dat een vast stappenplan voor zwangere leerlingen goed zou zijn zodat hierover geen onenigheid kan bestaan.
In Nederland is het zelfs zo dat meisjes extra geld krijgen als ze gaan studeren. En dit zorgt natuurlijk voor een extra motivatie. Misschien zou zo'n systeem ook in België werken.
Wat volgens mij ook zeker belangrijk is is het ondersteunen van de meisjes bij de opvoeding van hun kind. Ik denk dat het heel belangrijk is dat er aandacht wordt aan besteed aan deze groep. Tienermoeders hebben het helemaal niet gemakkelijk en volgens mij wordt er te weinig hulp geboden aan hen. Ze moeten ergens terecht kunnen met hun vragen maar blijkbaar is dit toch niet zo voor de hand liggend.
Ik hoop dat de politiek of verschillende organisaties zich hier eens goed aanzetten zodat hier zeker verandering in gebracht wordt zodat deze jonge moeders op meer hulp en begeleiding kunnen rekenen. Dus ik ben van deze tekst zeker veel wijzer geworden en ik hoop dat mensen dit ook inzien dat hieraan iets moet worden gedaan en ik hoop dat ze de juiste oplossingen en mogelijkheden gaan onderzoeken om hier verandering in te brengen.
Bron:
De Morgen, Beckers, L., (11mei 2011) Tienermoeders krijgen nauwelijks ondersteuning in ons land. [Online] Beschikbaar : (http://www.centrumvoorsociaalbeleid.be/index.php?q=nieuws/de-morgen-tienermoeders-krijgen-nauwelijks-ondersteuning-in-ons-land)
vrijdag 20 mei 2011
'Zwangerschap bij tieners niet alleen in marginale milieus'
Ik heb op de site van 'Goed Gevoel' nog een tweede artikel gevonden dat me zeker aansprak omdat het artikel vooral gaat rond een vooroordeel waar heel veel mensen aan denken bij het woord 'tienermoeder'.
Dit vooroordeel gaat er namelijk over dat vooral zwangerschappen bij tieners voorkomen in het marginale milieu.
Maar dit is zeker niet het geval. Veel mensen denken bij een tienerzwangerschap meteen aan een ramp maar dat is ook niet altijd zo. Als je zwangerschap gepland is, is het helemaal geen ramp. Wel als je ongewenst zwanger bent vind ik. Maar dit hangt natuurlijk ook nog af van persoon tot persoon.
In het artikel zeggen ze ook dat er helemaal niet zoveel tienermoeders zijn hier in België als je naar andere landen kijkt. Maar de tienerzwangerschappen komen wel steeds meer voor.En dit komt vooral doordat jonge meisjes sneller menstrueren en hierdoor dus ook veel sneller vruchtbaar zijn. Veel meisjes beleven ook veel sneller hun 'eerste keer' dan pakweg 10 jaar geleden.
Ik denk ook zoals het artikel zegt dat veel meisjes ook niet genoeg beseffen hoe belangrijk een voorbehoedsmiddel is, en dat ze er te licht overgaan denk ik. In het artikel staat ook dat het belangrijk is dat ze hierin goed begeleidt worden, maar op school is dit volgens mij niet echt ideaal net zoals met de ouders. Omdat veel jongeren zich misschien hier ook nog voor schamen om hierover met hun ouders te praten. Dit maakt het onderwerp dan ook niet zo bespreekbaar wat natuurlijk moeilijk is om dan zo de juiste informatie te verkrijgen.
Ik denk dat veel jongeren vaak over zo'n onderwerp met hun vrienden praten ofwel op het internet hierover informatie zoeken. Maar hier krijgen jongeren niet altijd de juiste informatie vind ik. Ik denk pas nadat ze zwanger zijn geweest, ze vaak pas de gevolgen en de risico's perfect weten. Omdat jongeren er voordien niet zo hard over nadenken.
Maar tienerzwangerschappen komen niet enkel voor in de marginale milieus maar in alle milieus. Maar het milieu en de bijhorende toekomstperspectieven bepalen wel in grote mate de keuze die gemaakt wordt. Een voorbeeld hiervan zoals in het artikel staat is bijvoorbeeld dat wanneer een jongere uit een hogere klasse zwanger geraakt denkt deze vooral aan niet verder kunnen studeren, geen carrière uitbouwen. Deze gaan dan ook vaker kiezen voor abortus. Terwijl meisjes van een lagere klassen dit zien als een kans om thuis weg te gaan of eindelijk een eigen leven op te bouwen. Hier zie je ook meteen het verschil in hoe mensen denken en dit hangt natuurlijk ook af van persoon tot persoon.
Wat ik zeker ook heel boeiend vond aan het artikel was dat ze zegt waarmee tienermoeders het het moeilijkst hebben, bijvoorbeeld het gefluister in de bus, de blikken in de winkel. Maar ze zegt hierbij ook dat de meeste tienermoeders hier heel goed en volwassen mee omgaan. Ik denk dat dit zeker ook moet omdat je anders steeds negatief blijft denken en daar geraak je ook geen stap mee vooruit.
Ik heb eigenlijk van deze tekst heel veel opgestoken en ik begrijp nu ook beter het idee dat sommige mensen hebben over tienermoeders in een lagere klasse of een marginaal milieu. Soms is het voor deze meisjes juist een ontsnapping. Ik denk dat dit belangrijk is dat mensen weten omdat er al zoveel vooroordelen zijn in de wereld. Dus waarom zouden we deze vooroordelen niet kunnen aanpakken.
Dit vooroordeel gaat er namelijk over dat vooral zwangerschappen bij tieners voorkomen in het marginale milieu.
Maar dit is zeker niet het geval. Veel mensen denken bij een tienerzwangerschap meteen aan een ramp maar dat is ook niet altijd zo. Als je zwangerschap gepland is, is het helemaal geen ramp. Wel als je ongewenst zwanger bent vind ik. Maar dit hangt natuurlijk ook nog af van persoon tot persoon.
Ik denk ook zoals het artikel zegt dat veel meisjes ook niet genoeg beseffen hoe belangrijk een voorbehoedsmiddel is, en dat ze er te licht overgaan denk ik. In het artikel staat ook dat het belangrijk is dat ze hierin goed begeleidt worden, maar op school is dit volgens mij niet echt ideaal net zoals met de ouders. Omdat veel jongeren zich misschien hier ook nog voor schamen om hierover met hun ouders te praten. Dit maakt het onderwerp dan ook niet zo bespreekbaar wat natuurlijk moeilijk is om dan zo de juiste informatie te verkrijgen.
Ik denk dat veel jongeren vaak over zo'n onderwerp met hun vrienden praten ofwel op het internet hierover informatie zoeken. Maar hier krijgen jongeren niet altijd de juiste informatie vind ik. Ik denk pas nadat ze zwanger zijn geweest, ze vaak pas de gevolgen en de risico's perfect weten. Omdat jongeren er voordien niet zo hard over nadenken.
Maar tienerzwangerschappen komen niet enkel voor in de marginale milieus maar in alle milieus. Maar het milieu en de bijhorende toekomstperspectieven bepalen wel in grote mate de keuze die gemaakt wordt. Een voorbeeld hiervan zoals in het artikel staat is bijvoorbeeld dat wanneer een jongere uit een hogere klasse zwanger geraakt denkt deze vooral aan niet verder kunnen studeren, geen carrière uitbouwen. Deze gaan dan ook vaker kiezen voor abortus. Terwijl meisjes van een lagere klassen dit zien als een kans om thuis weg te gaan of eindelijk een eigen leven op te bouwen. Hier zie je ook meteen het verschil in hoe mensen denken en dit hangt natuurlijk ook af van persoon tot persoon.
Wat ik zeker ook heel boeiend vond aan het artikel was dat ze zegt waarmee tienermoeders het het moeilijkst hebben, bijvoorbeeld het gefluister in de bus, de blikken in de winkel. Maar ze zegt hierbij ook dat de meeste tienermoeders hier heel goed en volwassen mee omgaan. Ik denk dat dit zeker ook moet omdat je anders steeds negatief blijft denken en daar geraak je ook geen stap mee vooruit.
Ik heb eigenlijk van deze tekst heel veel opgestoken en ik begrijp nu ook beter het idee dat sommige mensen hebben over tienermoeders in een lagere klasse of een marginaal milieu. Soms is het voor deze meisjes juist een ontsnapping. Ik denk dat dit belangrijk is dat mensen weten omdat er al zoveel vooroordelen zijn in de wereld. Dus waarom zouden we deze vooroordelen niet kunnen aanpakken.
Bron:
http://www.goedgevoel.be/gg/nl/438/Tienerzwangerschap/article/detail/25848/2007/08/29/Zwangerschap-bij-tieners-niet-alleen-in-marginale-milieus.dhtmll
donderdag 19 mei 2011
Sexy tv-programma's lokken tienerzwangerschap uit
Ik heb een artikel gevonden op de site van Goed Gevoel. Dit artikel gaat over dat sexy tv-programma's tienerzwangerschappen uitlokken. Een aantal voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld 'Friends' of 'Sex and the city'
Mijn mening hierover :
Er wordt in het artikel wel een onderscheid gemaakt tussen reality reeksen en sexy, komische reeksen. Hierbij zegt het artikel ook dat bij televisie programma's nooit de negatieve aspecten van seks worden getoond en dat ze ook niets zeggen over de risico's en de verantwoordelijkheden. Mijn mening hierover is dat ze hiermee eigenlijk wel gelijk hebben omdat seks in televisieprogramma's altijd heel normaal en heel rooskleurig wordt voorgesteld maar in realiteit dit inderdaad niet altijd zo is, omdat je inderdaad niets te horen krijgt over de risico's en de verantwoordelijkeheden. Dus dit is wel misleidend voor jonge meisjes vind ik.
Maar hiermee vind ik ook dat er niet enkel invloed is van de televisie maar dat ze inderdaad ook artikels en magazines moeten bekijken en internet en muziek. Want overal is er invloed die jonge meisjes iets bijbrengt van seks en die hen een bepaald beeld voorschotelt.
Bron:
http://www.goedgevoel.be/gg/nl/438/Tienerzwangerschap/article/detail/474826/2008/11/03/Sexy-tv-programma-s-lokken-tienerzwangerschappen-uit.dhtml
maandag 16 mei 2011
Abortus in verschillende culturen/ godsdiensten
Er zijn verschillende culturen of godsdiensten die er een andere mening over abortus op nahouden. Ik ben benieuwd hoe andere culturen hier over denken want in andere landen zijn er ook tienermoeders. En daar zijn zeker ook heel veel meisjes die uiteindelijk kiezen voor abortus. Ik ben eens gaan onderzoeken welke godsdiensten hier een andere mening over hebben en welke mening dit dan precies is.
Het jodendom
Het jodendom gaat ervan uit dat het embryo in de moeder al als mens moet worden beschouwd. Volgens de joodse wet is abortus enkel bespreekbaar als er een conflict bestaat tussen het leven van de moeder en het ongeboren kind. Hierbij vermelden ze ook dat de maatschappij of het volk meest gezaghebbend is in toestemming geven voor abortus
De mening van het jodendom sluit ongeveer aan bij de mening die België heeft omtrent abortus. Ze vinden wel dat het enkel bespreekbaar is bij een conflict waarbij het leven van de moeder op het spel staat en die van het ongeboren kind.
Het christendom
De katholieke kerk gaat uit van een moreel beginsel. Ze vinden abortus niet alleen immoreel ze vinden het een vorm van moord. Zij vinden dat het ongeboren kind zeker al een status heeft als mens en dus ook rechten verdiend op bescherming. De katholieke kerk verzet zich dus tegen abortus.
De mening van het christendom is zeer duidelijk. Zij zijn absoluut tegen abortus omdat ze vinden dat dit al een levend wezentje is en moet beschermd worden. Ze vinden ook dat wanneer je dit gaat afbreken dat dit een zekere vorm van moord is.
De Islam
De vier rechtsscholen van de islam gaan ervan uit dat de ziel zich rond de 120 ste dag met het wordende leven verenigt. Ze zeggen ook dat daarna abortus absoluut verboden is. Maar de verschillende rechtsscholen van de Islam hebben toch nog een andere visie hierop. De ene zeggen dat abortus afkeurswaardig blijft, maar met oog op de gezondheid van de vrouw tot die tijd is toegestaan. Het vaticaan en de Islamitisch laden slaan er niet in om tot een gezamelijk standpunt te komen in verband met abortus.
Boeddhisme
Ook het boeddhisme heeft een bepaalde mening over abortus namelijk dat er vanaf de conceptie een nieuw leven is dat beschermd moet worden om geestelijk tot volle wasdom te komen. Ze zeggen ook dat met abortus je het proces van wedergeboorte onderbreekt omdat de ziel van de ongeborene als het ware verhinderd wordt om neer te dalen.
Deze heeft van mening dat abortus dus zeker niet kan omdat je dan het geestelijke verstoort en je dus het proces van wedergeboortje onderbreekt. Hier zie je vooral dat ze heel fel verder denken op het religieuze vlak en op vlak van het geestelijke en de ziel.
Zoals je hierboven al kan lezen, zijn de mening verschillend doorheen de verschillende godsdiensten. Maar de meeste godsdiensten vinden dat abortus absoluut niet kan en hebben hier een heel sterke mening over. Hier in België kan abortus wel maar zoals je ziet denken andere culturen er anders over en is in de meeste landen abortus ook verboden.
Bron:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Abortus
Het jodendom
Het jodendom gaat ervan uit dat het embryo in de moeder al als mens moet worden beschouwd. Volgens de joodse wet is abortus enkel bespreekbaar als er een conflict bestaat tussen het leven van de moeder en het ongeboren kind. Hierbij vermelden ze ook dat de maatschappij of het volk meest gezaghebbend is in toestemming geven voor abortus
De mening van het jodendom sluit ongeveer aan bij de mening die België heeft omtrent abortus. Ze vinden wel dat het enkel bespreekbaar is bij een conflict waarbij het leven van de moeder op het spel staat en die van het ongeboren kind.
Het christendom
De katholieke kerk gaat uit van een moreel beginsel. Ze vinden abortus niet alleen immoreel ze vinden het een vorm van moord. Zij vinden dat het ongeboren kind zeker al een status heeft als mens en dus ook rechten verdiend op bescherming. De katholieke kerk verzet zich dus tegen abortus.
De mening van het christendom is zeer duidelijk. Zij zijn absoluut tegen abortus omdat ze vinden dat dit al een levend wezentje is en moet beschermd worden. Ze vinden ook dat wanneer je dit gaat afbreken dat dit een zekere vorm van moord is.
De Islam
De vier rechtsscholen van de islam gaan ervan uit dat de ziel zich rond de 120 ste dag met het wordende leven verenigt. Ze zeggen ook dat daarna abortus absoluut verboden is. Maar de verschillende rechtsscholen van de Islam hebben toch nog een andere visie hierop. De ene zeggen dat abortus afkeurswaardig blijft, maar met oog op de gezondheid van de vrouw tot die tijd is toegestaan. Het vaticaan en de Islamitisch laden slaan er niet in om tot een gezamelijk standpunt te komen in verband met abortus.
Boeddhisme
Ook het boeddhisme heeft een bepaalde mening over abortus namelijk dat er vanaf de conceptie een nieuw leven is dat beschermd moet worden om geestelijk tot volle wasdom te komen. Ze zeggen ook dat met abortus je het proces van wedergeboorte onderbreekt omdat de ziel van de ongeborene als het ware verhinderd wordt om neer te dalen.
Deze heeft van mening dat abortus dus zeker niet kan omdat je dan het geestelijke verstoort en je dus het proces van wedergeboortje onderbreekt. Hier zie je vooral dat ze heel fel verder denken op het religieuze vlak en op vlak van het geestelijke en de ziel.
Zoals je hierboven al kan lezen, zijn de mening verschillend doorheen de verschillende godsdiensten. Maar de meeste godsdiensten vinden dat abortus absoluut niet kan en hebben hier een heel sterke mening over. Hier in België kan abortus wel maar zoals je ziet denken andere culturen er anders over en is in de meeste landen abortus ook verboden.
Bron:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Abortus
zondag 15 mei 2011
Abortus en tienerzwangerschappen
Ik ben ook eens gaan kijken naar wanneer tienermoeders er toch voor kiezen om abortus te plegen omdat ze bijvoorbeeld de zorg voor het kind niet aankunnen of omdat ze het financieël niet aankunnen. Maar er zijn volgens mij heel veel mogelijkheden waarvoor iemand er voor kiest om de baby toch niet ter wereld te laten komen op zo'n jonge leeftijd. Het is heel belangrijk vind ik dat iedereen er heel goed over nadenkt voor ze zo een drastische beslissing nemen. Het is niet zomaar iets dat je van de ene dag op de andere dag beslist.
Er is in België natuurlijk ook een bepaalde wetgeving rond abortus. Deze wet zegt dat abortus is toegestaan in België maar onder bepaalde voorwaarden. Deze wet zegt bijvoorbeeld dat een vrouw een abortus kan laten uitvoeren wanneer ze zich in haar zwangerschap in een noodsituatie bevindt. Deze noodsituatie is natuurlijk wel wat vaag beschreven maar is aan de vrouw om hierover te oordelen of ze zich in een noodsituatie bevindt of niet.
Ook een minderjarige vrouw kan abortus plegen en heeft hiervoor geen toestemming nodig van de ouders. In het recht gaat men ervan uit dat jongeren vanaf 14à15 jaar hierover zelf kunnen beslissen. Ik vind dit helemaal geen goede gedachte. Omdat ik vind dat wanneer ze aan abortus denkt je dit wel met je ouders moet bespreken en dus wel toestemming moet krijgen. Want ik denk dat jonge meisjes anders veel te snel gaan beslissen en hierover niet goed nagedacht hebben. Dus ik ben het niet echt eens met dit deel van de wetgeving.
Ik denk dat het voor sommige tienermoeders zeker een oplossing is om abortus te plegen omdat ze het bijvoorbeeld echt nog niet zien zitten om moeder te worden. Dit is een heel belangrijke keuze en het is volgens mij ook belangrijk dat ze met veel mensen over praten zodat ze ook verschillende meningen horen en hierover daarna een eigen mening kunnen vormen.
Er is in België natuurlijk ook een bepaalde wetgeving rond abortus. Deze wet zegt dat abortus is toegestaan in België maar onder bepaalde voorwaarden. Deze wet zegt bijvoorbeeld dat een vrouw een abortus kan laten uitvoeren wanneer ze zich in haar zwangerschap in een noodsituatie bevindt. Deze noodsituatie is natuurlijk wel wat vaag beschreven maar is aan de vrouw om hierover te oordelen of ze zich in een noodsituatie bevindt of niet.
Ook een minderjarige vrouw kan abortus plegen en heeft hiervoor geen toestemming nodig van de ouders. In het recht gaat men ervan uit dat jongeren vanaf 14à15 jaar hierover zelf kunnen beslissen. Ik vind dit helemaal geen goede gedachte. Omdat ik vind dat wanneer ze aan abortus denkt je dit wel met je ouders moet bespreken en dus wel toestemming moet krijgen. Want ik denk dat jonge meisjes anders veel te snel gaan beslissen en hierover niet goed nagedacht hebben. Dus ik ben het niet echt eens met dit deel van de wetgeving.
Ik denk dat het voor sommige tienermoeders zeker een oplossing is om abortus te plegen omdat ze het bijvoorbeeld echt nog niet zien zitten om moeder te worden. Dit is een heel belangrijke keuze en het is volgens mij ook belangrijk dat ze met veel mensen over praten zodat ze ook verschillende meningen horen en hierover daarna een eigen mening kunnen vormen.
Interview met een tienermoeder
Ik heb voor dit interview gezocht naar iemand die ik zou kunnen interviewen die op jonge leeftijd is bevallen van een kindje. Ik ben hierbij terecht gekomen bij een vriendin van een goede vriendin van mij. Ik heb contact gezocht met haar en zo heb ik met haar een interview kunnen doen om zo wat meer te weten te komen over haar ervaringen als tienermoeder.
In het filmpje wil ze liever anoniem blijven daarom dat ik ook haar naam heb veranderd. Ik heb haar een aantal vragen gesteld in verband met tienermoeders.
Ze is zwanger geworden op haar 16 en haar toenmalige vriend was 19. Ze heeft hem leren kennen tijdens het uitgaan. Ze verteld ook dat dit zeker heel hard wereld heeft omgegooid en dat haar leven hierdoor zeker is veranderd.
Ze is ondertussen ook niet meer samen met de vader. Hij nam de zwangerschap helemaal niet goed op. In het begin hielden ze nog regelmatig contact maar na een tijdje werd duidelijk dat hij het nog niet aankon om zo vroeg al vader te worden.
De reactie van haar ouders viel al bij al goed mee. In het begin durfde ze het niet te vertellen en was de reactie van haar ouders ook niet heel goed. Ze vonden haar veel te jong zeker om al moeder te worden. Maar nadien zijn ze eigenlijk bijgedraaid omdat ze zagen dat ze het kindje heel graag wou houden en hebben ze haar ook tijdens de zwangerschap goed gesteund en zijn ze er ook altijd voor haar geweest.
In het begin toen ze wist dat ze zwanger was had ze het enkel nog maar vertelt aan een goede vriendin en die had dan gezegt dat ze het best aan iemand kon vertellen die haar hiermee dan verder kon helpen. En zo is ze terecht gekomen bij haar klastitularis waar ze terecht kon met al haar vragen en twijfels en deze heeft ook gezorgd dat ze het uiteindelijk ook aan haar ouders heeft verteld.
In het begin wist ze helemaal niet wie haar op school kon helpen. Maar ze heeft hier heel goede begeleiding gekregen door het CLB ook waar ze met al haar vragen terecht kon. Ook de reactie van klasgenoten was in het algemeen wel vrij positief maar er waren natuurlijk ook negatieve reacties.
Haar zwangerschap zelf viel wel goed mee. In het begin had ze wel veel last van kwaaltjes, zoals misselijkheid. Ze vond de zwangerschap wel heel zwaar en ze weet niet of ze nog een kind wil later.
Ze heeft wel haar jaar opnieuw moeten doen omdat ze teveel lessen had gemist doordat ze op het einde van haar zwangerschap redelijk veel niet naar school is gekomen omdat ze moest rusten.
Haar dochtertje heet Luna. Deze naam heeft ze vooral gekozen omdat ze het een hele mooie naam vindt en ze is nu ongeveer 2 jaar oud al. Ze heeft nadien nog wel contact gehad met de vader doordat hij haar heeft gebeld. Maar de vader heeft zijn kind tot op de dag van vandaag nog niet gezien.
In het filmpje wil ze liever anoniem blijven daarom dat ik ook haar naam heb veranderd. Ik heb haar een aantal vragen gesteld in verband met tienermoeders.
Ze is zwanger geworden op haar 16 en haar toenmalige vriend was 19. Ze heeft hem leren kennen tijdens het uitgaan. Ze verteld ook dat dit zeker heel hard wereld heeft omgegooid en dat haar leven hierdoor zeker is veranderd.
Ze is ondertussen ook niet meer samen met de vader. Hij nam de zwangerschap helemaal niet goed op. In het begin hielden ze nog regelmatig contact maar na een tijdje werd duidelijk dat hij het nog niet aankon om zo vroeg al vader te worden.
De reactie van haar ouders viel al bij al goed mee. In het begin durfde ze het niet te vertellen en was de reactie van haar ouders ook niet heel goed. Ze vonden haar veel te jong zeker om al moeder te worden. Maar nadien zijn ze eigenlijk bijgedraaid omdat ze zagen dat ze het kindje heel graag wou houden en hebben ze haar ook tijdens de zwangerschap goed gesteund en zijn ze er ook altijd voor haar geweest.
In het begin toen ze wist dat ze zwanger was had ze het enkel nog maar vertelt aan een goede vriendin en die had dan gezegt dat ze het best aan iemand kon vertellen die haar hiermee dan verder kon helpen. En zo is ze terecht gekomen bij haar klastitularis waar ze terecht kon met al haar vragen en twijfels en deze heeft ook gezorgd dat ze het uiteindelijk ook aan haar ouders heeft verteld.
In het begin wist ze helemaal niet wie haar op school kon helpen. Maar ze heeft hier heel goede begeleiding gekregen door het CLB ook waar ze met al haar vragen terecht kon. Ook de reactie van klasgenoten was in het algemeen wel vrij positief maar er waren natuurlijk ook negatieve reacties.
Haar zwangerschap zelf viel wel goed mee. In het begin had ze wel veel last van kwaaltjes, zoals misselijkheid. Ze vond de zwangerschap wel heel zwaar en ze weet niet of ze nog een kind wil later.
Ze heeft wel haar jaar opnieuw moeten doen omdat ze teveel lessen had gemist doordat ze op het einde van haar zwangerschap redelijk veel niet naar school is gekomen omdat ze moest rusten.
Haar dochtertje heet Luna. Deze naam heeft ze vooral gekozen omdat ze het een hele mooie naam vindt en ze is nu ongeveer 2 jaar oud al. Ze heeft nadien nog wel contact gehad met de vader doordat hij haar heeft gebeld. Maar de vader heeft zijn kind tot op de dag van vandaag nog niet gezien.
zondag 8 mei 2011
Unicef: Tienermoeders sterven vaker
Ik heb op het internet nog een artikel gevonden over tienermoeders in ontwikkelingslanden. Er stonden een aantal interessante dingen in die ik nog niet wist en waar ik enorm van geschrokken ben.
In het artikel stonden een aantal feiten die me heel hard aangegrepen hebben zoals dat elk jaar zeventigduizend meisjes tussen 15 en 19 jaar vooral in ontwikkelingslanden, aan complicaties tijdens de zwangerschap of na de bevalling sterven. Ik vind dit een enorm hoog getal en ik vind dat hier zeker iets aan moet worden gedaan aan deze cijfers. Want ik vind deze cijfers enorm schrijnend.
Baby's in ontwikkelingslanden hebben een enorme grote kans om tijdens hun eerste maand te sterven. De kindersterfte heeft een vooruitgang geboekt zegt Unicef maar het verlagen van sterfte van net bevallen vrouwen of meisjes heeft zeker nog geen veruitgang geboekt. Volgens mij kunnen we hier zeker iets aan veranderen want vaak komt dit ook doordat vrouwen niet meteen toegang hebben tot de gezondheidszorg. Dit is een heel belangrijk onderdeel waar we volgens mij zeker iets aan kunnen doen en ik denk dat het heel belangrijk is dat we hier iets aan doen zodat er minder vrouwen zijn die hun kind verliezen tijdens de zwangerschap of die zelf sterven door complicaties doordat ze niet naar het ziekenhuis kunnen. Unicef zegt meteen ook dat een andere oorzaak kan zijn dat er een gebrek is aan onderwijs voor meisjes. Ik hoop zeker dat Unicef en de Verenigde Naties hier wat aan gaat veranderen wat dit is zeker nodig.
Het is belangrijk dat deze meisjes zeker ook onderwijskansen krijgen omdat ze al in een slechte situatie zitten zonder veel kansen en het belangrijk is dat ze allerlei dingen aanleren die hen kan helpen in hun verder leven.
Bron:
De Volkskrant., (15 januari 2009) Unicef : Tienermoeders sterven vaker. [Online]. Beschikbaar: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2668/Buitenland/article/detail/309166/2009/01/15/Unicef-tienermoeders-sterven-vaker.dhtml.
In het artikel stonden een aantal feiten die me heel hard aangegrepen hebben zoals dat elk jaar zeventigduizend meisjes tussen 15 en 19 jaar vooral in ontwikkelingslanden, aan complicaties tijdens de zwangerschap of na de bevalling sterven. Ik vind dit een enorm hoog getal en ik vind dat hier zeker iets aan moet worden gedaan aan deze cijfers. Want ik vind deze cijfers enorm schrijnend.
Baby's in ontwikkelingslanden hebben een enorme grote kans om tijdens hun eerste maand te sterven. De kindersterfte heeft een vooruitgang geboekt zegt Unicef maar het verlagen van sterfte van net bevallen vrouwen of meisjes heeft zeker nog geen veruitgang geboekt. Volgens mij kunnen we hier zeker iets aan veranderen want vaak komt dit ook doordat vrouwen niet meteen toegang hebben tot de gezondheidszorg. Dit is een heel belangrijk onderdeel waar we volgens mij zeker iets aan kunnen doen en ik denk dat het heel belangrijk is dat we hier iets aan doen zodat er minder vrouwen zijn die hun kind verliezen tijdens de zwangerschap of die zelf sterven door complicaties doordat ze niet naar het ziekenhuis kunnen. Unicef zegt meteen ook dat een andere oorzaak kan zijn dat er een gebrek is aan onderwijs voor meisjes. Ik hoop zeker dat Unicef en de Verenigde Naties hier wat aan gaat veranderen wat dit is zeker nodig.
Het is belangrijk dat deze meisjes zeker ook onderwijskansen krijgen omdat ze al in een slechte situatie zitten zonder veel kansen en het belangrijk is dat ze allerlei dingen aanleren die hen kan helpen in hun verder leven.
Bron:
De Volkskrant., (15 januari 2009) Unicef : Tienermoeders sterven vaker. [Online]. Beschikbaar: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2668/Buitenland/article/detail/309166/2009/01/15/Unicef-tienermoeders-sterven-vaker.dhtml.
(On)gepland en (on) gewenst
Ik heb op het internet nog informatie gezocht over het onderwerp tienermoeders. Hier kwam ik terecht op een site van Klasse waar een artikel stond namelijk : (On)gepland en (on)gewenst. Ik heb dit artikel goed doorgelezen en ben een aantal dingen te weten gekomen die ik daarvoor nog niet wist.
Het eerst wat ik al nieuw inzicht opdeed is dat in elke studierichting evenveel meisjes zwanger worden en dat ongeveer een 46% ervoor kiest om abortus te plegen. Dit vind ik nog een redelijk hoog aantal omdat dit betekent dat ongeveer de helft ervoor kiest om abortus te plegen. Ikzelf zou nooit voor abortus kiezen omdat dit zou willen zeggen dat je een leventje niet tot de wereld laat komen en dit zou ik niet aankunnen. In het artikel staat ook dat vooral laaggeschoolde meisjes de zwangerschap uitdoen.
Ook hebben veel tienermoeders pas heel laat door dat ze zwanger zijn. Ik denk dat dit door een aantal dingen komt, omdat jonge meisjes niet zo heel veel weten van de lichamelijke klachten die erbij komen kijken, ofwel verdringen ze dat ze zwanger zijn omdat ze bang zijn van de reactie van anderen op dit grote nieuws.
Als we bekijken hoe het zit met andere culturen denk ik dat hierbij minder taboe is omdat het in veel culturen normaal is als je heel jong kinderen krijgt. Bijvoorbeeld in Afrika is het de normaalste zaak als je op je vijftiende een kind hebt. Hierbij is het in andere culturen anders dan hier in België.
Ik denk dat het ook heel belangrijk is dat wanneer een tienermoeder nog op school zit, dat deze voldoende begeleiding krijgt op school. Het is volgens mij heel belangrijk dat een tienermoeder iemand op school vertrouwt om haar verhaal aan te doen zodat ze het niet voor zichzelf houdt. Soms is het namelijk ook zo dat meisjes het eerst aan iemand van hun school zeggen en pas nadien aan hun ouders omdat ze bang hebben voor de reactie thuis. Het is belangrijk dat deze mensen van op school het kind de beslissing laten nemen en vooral luisteren. Het CLB is ook een instelling die zeker kan helpen bij tienermoeders. Hier kunnen meisjes naartoe komen om te praten en om hun vragen te stellen en zo misschien ook hulp te vragen en ook te krijgen.
Wat volgens mij ook belangrijk is, is dat wanneer een tienermoeder het aan een lid van de school heeft vertelt, ze het nadien ook aan haar klas vertelt. Ik denk dat dit nog één van de grootste stappen is omdat de meeste meisjes heel bang zijn voor de reacties van anderen en misschien nog het hardst voor de reacties van klasgenoten. Hier is het ook belangrijk dat ze hierin voldoende begeleiding krijgt om dit te kunnen vertellen aan haar klasgenoten. Wat ook belangrijk is, is dat de tienermoeders voldoende vragen kan stellen in verband met of ze nog naar school blijft gaan, of ze haar examens nog moet meedoen. Dit zijn allemaal belangrijke dingen waar een tienermoeder mee zit en dus belangrijk is om erover te praten met mensen van op school.
Ik heb uit deze tekst zeker verschillende nieuwe inzichten opgedaan en dan vooral rond de situatie van tienermoeders en school. Ik denk dat hier ook voldoende aandacht moet worden aan besteed.
Bron:
Klasse., (1 april 2006) (On)gepland en (on)gewenst. [Online] Beschikbaar: http://www.klasse.be/leraren/archief.php?id=12205.
Het eerst wat ik al nieuw inzicht opdeed is dat in elke studierichting evenveel meisjes zwanger worden en dat ongeveer een 46% ervoor kiest om abortus te plegen. Dit vind ik nog een redelijk hoog aantal omdat dit betekent dat ongeveer de helft ervoor kiest om abortus te plegen. Ikzelf zou nooit voor abortus kiezen omdat dit zou willen zeggen dat je een leventje niet tot de wereld laat komen en dit zou ik niet aankunnen. In het artikel staat ook dat vooral laaggeschoolde meisjes de zwangerschap uitdoen.
Ook hebben veel tienermoeders pas heel laat door dat ze zwanger zijn. Ik denk dat dit door een aantal dingen komt, omdat jonge meisjes niet zo heel veel weten van de lichamelijke klachten die erbij komen kijken, ofwel verdringen ze dat ze zwanger zijn omdat ze bang zijn van de reactie van anderen op dit grote nieuws.
Als we bekijken hoe het zit met andere culturen denk ik dat hierbij minder taboe is omdat het in veel culturen normaal is als je heel jong kinderen krijgt. Bijvoorbeeld in Afrika is het de normaalste zaak als je op je vijftiende een kind hebt. Hierbij is het in andere culturen anders dan hier in België.
Ik denk dat het ook heel belangrijk is dat wanneer een tienermoeder nog op school zit, dat deze voldoende begeleiding krijgt op school. Het is volgens mij heel belangrijk dat een tienermoeder iemand op school vertrouwt om haar verhaal aan te doen zodat ze het niet voor zichzelf houdt. Soms is het namelijk ook zo dat meisjes het eerst aan iemand van hun school zeggen en pas nadien aan hun ouders omdat ze bang hebben voor de reactie thuis. Het is belangrijk dat deze mensen van op school het kind de beslissing laten nemen en vooral luisteren. Het CLB is ook een instelling die zeker kan helpen bij tienermoeders. Hier kunnen meisjes naartoe komen om te praten en om hun vragen te stellen en zo misschien ook hulp te vragen en ook te krijgen.
Wat volgens mij ook belangrijk is, is dat wanneer een tienermoeder het aan een lid van de school heeft vertelt, ze het nadien ook aan haar klas vertelt. Ik denk dat dit nog één van de grootste stappen is omdat de meeste meisjes heel bang zijn voor de reacties van anderen en misschien nog het hardst voor de reacties van klasgenoten. Hier is het ook belangrijk dat ze hierin voldoende begeleiding krijgt om dit te kunnen vertellen aan haar klasgenoten. Wat ook belangrijk is, is dat de tienermoeders voldoende vragen kan stellen in verband met of ze nog naar school blijft gaan, of ze haar examens nog moet meedoen. Dit zijn allemaal belangrijke dingen waar een tienermoeder mee zit en dus belangrijk is om erover te praten met mensen van op school.
Ik heb uit deze tekst zeker verschillende nieuwe inzichten opgedaan en dan vooral rond de situatie van tienermoeders en school. Ik denk dat hier ook voldoende aandacht moet worden aan besteed.
Bron:
Klasse., (1 april 2006) (On)gepland en (on)gewenst. [Online] Beschikbaar: http://www.klasse.be/leraren/archief.php?id=12205.
zondag 1 mei 2011
Verplichte bron : Katholiek onderwijs, dynamisch en pluriform
In het begin van de tekst vragen ze zich af of ze binnen het katholiek onderwijs nog aandacht wordt besteed aan niet enkel de pedagogische en onderwijskundige kant maar ook de levensbeschouwelijke en de religieuze kant. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld of ze zich nog vragen stellen bij het lezen van verhalen en het gebruik van rituelen en symbolen in de klas. Ik denk dat het heel belangrijk is om hier nog voldoende over na te denken omdat dit wel degelijk zin heeft. Kinderen leren er verschillende dingen uit over zichzelf maar ook over religies en over hoe met elkaar omgaan in situaties. Hierbij is het dus belangrijk dat dat ze zich bewust moeten worden van de belangrijke relatie tussen levensbeschouwing en onderwijs.
Het is belangrijk dat mensen een identiteit creëren die in het verlengde staat van het onderwijs en van de levensbeschouwlijke visie. Het is hierbij belangrijk dat we dit voldoende ondersteunen. Het kan hierbij ook handig zijn om een netwerk op te bouwen van de verschillende katholieke scholen zodat deze in overleg met elkaar kunnen gaan en hun ideeën op elkaar kunnen afstemmen.
In de tekst staat ook dat mensen een samenleving realiseren die menswaardig bedacht is en in het verlengde van persoonlijke idealen, verlangens en verwachtingen. Dit vind ik zeker waar, mensen gaan op zoeken naar hun eigen identiteit en stellen zich hier vragen bij en gaan dit samenbrengen in de samenleving. Keuzes maken is zeker een belangrijk onderdeel hiervan. De levenswijze van mensen wordt ook bepaald door de keuzes die ze maken en welke opvattingen en meningen ze over bepaalde levenswijzen hebben klaarstaan.
Mensen willen met anderen kunnen praten over de dingen die hen drijven en waar ze mee zitten en over hun religie. Dit is wel een inzicht dat ik zeker door te tekst heb opgedaan en het is dus ook belangrijk om hierop in te gaan en in gesprek te gaan.
Mijn mening over dit artikel :
Ik vond dit artikel heel moeilijk geschreven. Ik vond het heel moeilijk om vooral te volgen waarover de tekst juist ging en kon er heel moeilijk inkomen. Na het helemaal door te lezen kreeg ik al een beter zicht op wat er werd bedoeld met de tekst en was het voor mij ook makkelijker om mijn eigen mening hierover te uiten en te begrijpen hoe anderen hierover denken.
zaterdag 30 april 2011
Verplichte bron : Obama en geloof
In de speech die Obama geeft over geloof geeft hij vooral aan dat we niet enkel een christelijk land zijn of dat iedereen christelijk is, maar dat we heel veel verschillende godsdiensten en culturen bij elkaar zijn. Er zijn moslims, Joden, Christenen, hindoes, non- believers, ...
Dit is ook logisch dat we niet met allemaal dezelfde godsdiensten zitten. Het geven aan iedereen de kans om te geloven in wat ze willen. Maar het is volgens mij heel belangrijk dat we deze verschillende godsdiensten en culturen heel goed respecteren. Want het gaat er vooral om, om wat iedereen denkt en daar heeft iedereen zijn eigen mening over. En het is belangrijk dat we deze meningen respecteren en hun oordelen over bepaalde zaken ook eens aanhoren zodat we kunnen bekijken hoe dit in andere gevallen ook in zijn werk gaat.
Hij stelt zichzelf hierbij de vraag als we alle niet- christenen uitwijzen uit Amerika welke soort van geloof zouden we dan geven? Welke stukken van de bijbel zouden we gebruiken? Zouden we dan enkel het christelijk geloof kunnen gebruiken? Of hoe zouden we dan omgaan met de maatschappij en de verschillende mensen die misschien wel anders denken over bepaalde onderwerpen.
Hij vertelt hierbij ook in zijn toespraat dat democratie religieuze en gemotiveerde mensen vraagt die hun bekommernissen vertalen in universele waarden, eerder dan in godsdienstige waarden.
Democratie vraagt dat hun voorstellen kunnen worden beargumenteerd en in redelijke categorieën worden geformuleerd. Het is heel belangrijk denk ik dat al mensen een bepaalde mening hebben over iets dat of ze willen een wetsvoorstel maken dat dit zeker moeten steunen op argumenten en niet enkel op ervaringen. Want dan worden er volgens mij zeker verkeerde conclusies uit getrokken en dan gaat het volgens mij de verkeerde kant uit. Mensen moeten nog steeds objectief kunnen kijken in de plaats van telkens hun gevoelens of gedachten te laten meespreken.
Wat Obama ook vertelt is dat hij tegen abortus is om religieuze redenen maar als hij een wet zou willen verdedigen die abortus verbiedt, kan hij niet alleen verwijzen naar de leer van zijn Kerk of de wil van God. Hij zal hierbij moeten uitleggen waarom abortus bepaalde principes schendt van diegenen die een ander geloof hebben, of diegenen die helemaal geen geloof hebben.
We leven in een pluralistische maatschappij en abortus is hierbij een hele delicate zaak om zomaar in een wettekst te kunnen gieten. Je moet de pro's en contra's goed afwegen en sterke argumenten naar voren schuiven om abortus bij vrouwen toe te laten. Je kan niet zomaar blind op God vertrouwen. Het moet hierbij ook medisch verantwoord blijven.
Hij vind dat wanneer hij een wetsvoorstel over abortus zou moeten indienen dit vooral moeten steunen op argumenten en niet zomaar op het feit dat God het zo zegt of God het zo wil.
Het besluit dat ik hieruit vooral kan trekken is dat we met verschillende godsdiensten zitten in ons land en dat we moeten leren om deze te respecteren en hiermee te leren omgaan. Niet iedereen heeft dezelfde mening over bepaalde onderwerpen en dit is ook goed en door verschillende meningen te gaan bekijken gaan we ook dingen gaan bijleren en ik denk dat het goed is als we deze meningen ook willen horen. Ook heb ik bijgeleerd dat je bij onderwerpen zoals bijvoorbeeld abortus niet enkel gaat zeggen van : mijn God zegt dit zo, of zo. Je moet proberen om sterke argumenten te hebben die je bij je mening kunnen helpen.
Mijn eigen mening over deze toespraak :
Ik vond het een enorm moeilijk filmpje en ik heb het dan ook een aantal keer moeten beluisteren voor ik ongeveer doorhad waarover het ging. Hij legt het heel moeilijk uit in verschillende woorden waar ik niet veel van begreep. Uiteindelijk na lang zwoegen is het me uiteindelijk toch gelukt om ongeveer uit de toespraak op te nemen waarover Obama het over heeft en is het me gelukt om er mijn eigen mening over te kunnen formuleren.
Verplichte bron : "De tolerantie voorbij"
In het begin van het artikel heeft Steve Stevaert het vooral over de grootste zorgen van de aanvang van de eenentwintigste eeuw die we op ons zien afkomen. Hierbij komt nog een probleem dat een grote invloed zal hebben op onze samenleving namelijk : migratie. Hierbij zegt hij dat het belangrijk is dat we gaan kijken naar hoe we met deze migratie gaan omgaan in plaats van te kijken naar hoe we deze migratie gaan toestaan. Hier ga ik zeker mee akkoord omdat ik vind dat veel mensen hierover vooroordelen hebben en meteen afgaan op hun eerste indruk terwijl het volgens mij beter is dat we deze mensen een kans geven en hun helpen met hun aanpassingen in hun nieuwe omgeving en nieuwe situatie.
Hij gaat het hierbij hebben over dat de levensbeschouwelijke diversiteit in onze land steeds zal toenemen. Ook zegt hij dat levensbeschouwing de komende decennia een veel belangrijkere rol gaat beginnen spelen dan we denken. Dit is volgens mij zeker waar omdat er steeds meer verschillende godsdiensten en overtuigingen bijkomen met als gevolg meer tegenstrijdige meningen. Ik denk dat het belangrijk is dat we hiermee rekening houden omdat dit zeker een grotere rol zal spelen in de toekomst. We zien nu volgens mij vooral dat het Christendom niet zo heel veel invloed meer heeft als godsdienst terwijl godsdiensten zoals de Islam of het Jodendom steeds meer aan het groeien en aan het uitbreiden zijn en dit zien we vrijwel overal in onze samenleving. Ik denk dat dit vooral is omdat mensen de kerk minder belangrijk lijken te vinden en andere godsdiensten meer mensen hebben achter hun overtuiging.
Verder zien we dat politici zich steeds meer bezig houden met levensbeschouwing. Dit lijkt ook steeds meer nodig te zijn door de media en de samenleving die voortdurend verandert. Ze moeten zich hier ook meer voor inzetten omdat het vaak gaat om extreme situaties bijvoorbeeld ontvoeringen en mensen neerschieten omwille van hun mening of hun overtuiging. Dit hebben we ook al meermaals gezien vroeger.
Levensbeschouwing en religie zijn zeker aanwezig in het publieke leven maar we praten er alleen niet zoveel over. Dit komt vaak doordat wanneer je extreem je mening gaat verkondigen, dit niet bij iedereen in het juiste keelgat schiet en niet iedereen het altijd akkoord is met jou. Ik denkt daarom dat sommige mensen bewust gaan zwijgen. Ik denk echter dat het soms wel kan helpen om hierover te praten. Dit is misschien dan niet altijd zonder riscico’s maar ik denk dat het belangrijk is dat we hierover praten en dat we elkaars mening ook kunnen respecteren.
Doordat de wereld en de samenleving zo hard is veranderd door verschillende omstandigheden is ook het leven van de religieuze groepen verandert en versterkt denk ik. Hierbij is het ook belangrijk dat de Europese overheden meer rekening houden met de opkomende diversiteit maar dit zal zeker ook verschillende gevolgen hebben. Het is volgens mij belangrijk om rekening te houden met de verschillende nationaliteiten die bij elkaar leven. Dit verloopt niet altijd even vlot en het is belangrijk dat iedereen respect heeft voor elkaar.
Het is eveneens belangrijk dat we levensbeschouwing niet onzichtbaar mogen laten worden. We moeten erover praten en er rekening mee houden. Dit speelt ook vaak een enorme rol voor sommige mensen en dit zal de overheid moeten beseffen.
Wanneer mensen van andere culturen en andere godsdiensten verhuizen naar andere landen, is het voor hen belangrijk dat ze gemeenschappelijke kenmerken vinden met andere mensen of een gemeenschappelijke identiteit. Dit is voor hen volgens mij makkelijker om hierna zich te gaan aanpassen in een bepaald land. Hij vindt ook dat religie mensen een houvast geeft in een wereld die voor hen totaal vreemd is. Hier ben ik het volledig mee eens, migranten die hier bijvoorbeeld in ons land toekomen krijgen vaak te maken met veel vooroordelen. De mensen die er wonen vinden dat de migranten worden voorgetrokken en dat er teveel wordt toegegeven aan de nieuwkomers zodat alles wat vertrouwd was, veranderd. Ik denk dat heel veel mensen nog zo negatief denken terwijl ik vind dat ze hier geen oordeel over kunnen geven omdat ze deze mensen niet kennen. Mensen hebben zo snel vooroordelen over anderen terwijl ik vind dat ze soms eens verder moeten kijken dan hun ideeën hierover. Ik vind het juist goed dat er zo een interculturele samenleving komt omdat ik het belangrijk vind dat mensen leren omgaan met verschillende religies en godsdiensten en met verschillende meningen.
Ook een inzicht dat ik zeker heb opgedaan door deze tekst te lezen is dat we moeten proberen om migranten zo goed mogelijk te laten integreren in onze samenleving en ervoor te zorgen dat we over levensbeschouwing met elkaar praten omdat dit een bindende factor is bij migrantengroepen. Het is dus belangrijk dat de overheid zich hieraan zet en mee vormgeeft aan een samenleving waarin diversiteit en verschillende godsdiensten en religies een grote rol spelen. Ikzelf vind het belangrijk dat we iedereen gelijke kansen geven en ervoor zorgen dat migranten zich zo goed mogelijk kunnen integreren in onze samenleving. Hierbij is het belangrijk dat we respect hebben voor deze mensen en ook geïnteresseerd zijn in hun cultuur zodat ze zich aanvaard voelen en zodat ze zelf willen werken om zich te gaan integreren.
Mijn mening over dit artikel :
Ik vond het persoonlijk een enorm goed artikel geschreven door Steve Stevaert. Het is de eerste keer dat ik een artikel lees rond de problematiek van levensbeschouwing en verschillende religies en godsdiensten. Ik heb enorm veel inzichten hierrond opgedaan en heb nu ook een betere mening en een beter zicht op wat er allemaal gaande is in onze samenleving. Ik vond het zelf een heel sterk artikel al moest ik me er zeker heel goed op concentreren om de tekst door te nemen. Naarmate ik de tekst doornam zag ik ook zijn mening en zag ik ook dat ik het er zeker mee akkoord ben en dat ik hierover zeker ook een sterke mening heb.
donderdag 28 april 2011
Identieke tweeling uit "Tienermoeders" allebei al mama.
Gisteren was er een speciale aflevering van "Tienedermoeders" die ik natuurlijk ook heb bekeken.
Deze aflevering ging vooral over de tweelingszus van Dorien, namelijk Caroline. Caroline en Dorien zijn een identieke tweeling van zestien jaar. Dorien is een tienermoeder ondertussen bevallen van een flinke dochter. Maar nu blijkt dat haar tweelingzus Caroline ook zwanger is.
De twee zusjes zijn heel hecht en twee hand en op één buik dus ik verschoot er niet echt van dat de zus nu ook zwanger is. Je zag al in het begin van het programma dat ze heel close zijn en heel veel samen doen. Ook had Caroline al eens eerder gezegt dat ze jaloers was op haar zus Dorien omdat zij nu iets had dat Caroline niet had en dit konden ze natuurlijk niet delen.
Ik vind het wel heel speciaal dat de twee zusjes nu mama zijn geworden van elk een dochter. Het is niet iets wat elke dag voorkomt dus daarom is het wel heel speciaal en hierdoor gaan de zusjes hoogstwaarschijnlijk nog sterker naar elkaar toegroeien. Wel vind ik het natuurlijk ook een beetje raar omdat ze ook wel zag aan haar zus Dorien dat zij het lastig had en dat het toch eigenlijk ook wel nog een beetje te vroeg is om nu al moeder te worden maar dit kon haar blijkbaar niet tegenhouden. Ook de ouders van de zusjes hadden Caroline al meerdere keren gewaarschuwd dat ze nog eventjes moest wachten om met kindjes te beginnen. Dus dit was voor de ouders zeker ook een grote klap.
Ik ben zelf ook een helft van een tweeling en eigenlijk zou ik het ook wel leuk vinden moest ik samen met mijn zus zwanger zijn, niet nu maar wanneer ik wat ouder ben ook. Ik denk wel zeker dat dit een speciaal gevoel geeft. De tweelingzusjes waren niet tegelijkertijd zwanger, maar toch het geeft een speciaal gevoel wel als je kindjes niet veel schelen qua leeftijd wanneer ze geboren worden.
Ik vind het echt een speciaal verhaal dat deze tweelingzusjes zo snel achter elkaar zijn zwanger geworden. Ook al vind ik dat Caroline beter nog even had gewacht om mama te worden omdat ze zag bij haar zus dat het helemaal niet gemakkelijk is om zo vroeg mama te worden maar dat hield haar duidelijk niet tegen. Wat zeker ook speciaal is, is dat Caroline de naam van het kindje van Dorien heeft gekozen en omgekeerd. Dit laat nog eens zien hoe sterk de band tussen de zusjes is.
Deze aflevering ging vooral over de tweelingszus van Dorien, namelijk Caroline. Caroline en Dorien zijn een identieke tweeling van zestien jaar. Dorien is een tienermoeder ondertussen bevallen van een flinke dochter. Maar nu blijkt dat haar tweelingzus Caroline ook zwanger is.
De twee zusjes zijn heel hecht en twee hand en op één buik dus ik verschoot er niet echt van dat de zus nu ook zwanger is. Je zag al in het begin van het programma dat ze heel close zijn en heel veel samen doen. Ook had Caroline al eens eerder gezegt dat ze jaloers was op haar zus Dorien omdat zij nu iets had dat Caroline niet had en dit konden ze natuurlijk niet delen.
Ik vind het wel heel speciaal dat de twee zusjes nu mama zijn geworden van elk een dochter. Het is niet iets wat elke dag voorkomt dus daarom is het wel heel speciaal en hierdoor gaan de zusjes hoogstwaarschijnlijk nog sterker naar elkaar toegroeien. Wel vind ik het natuurlijk ook een beetje raar omdat ze ook wel zag aan haar zus Dorien dat zij het lastig had en dat het toch eigenlijk ook wel nog een beetje te vroeg is om nu al moeder te worden maar dit kon haar blijkbaar niet tegenhouden. Ook de ouders van de zusjes hadden Caroline al meerdere keren gewaarschuwd dat ze nog eventjes moest wachten om met kindjes te beginnen. Dus dit was voor de ouders zeker ook een grote klap.
Ik ben zelf ook een helft van een tweeling en eigenlijk zou ik het ook wel leuk vinden moest ik samen met mijn zus zwanger zijn, niet nu maar wanneer ik wat ouder ben ook. Ik denk wel zeker dat dit een speciaal gevoel geeft. De tweelingzusjes waren niet tegelijkertijd zwanger, maar toch het geeft een speciaal gevoel wel als je kindjes niet veel schelen qua leeftijd wanneer ze geboren worden.
Ik vind het echt een speciaal verhaal dat deze tweelingzusjes zo snel achter elkaar zijn zwanger geworden. Ook al vind ik dat Caroline beter nog even had gewacht om mama te worden omdat ze zag bij haar zus dat het helemaal niet gemakkelijk is om zo vroeg mama te worden maar dat hield haar duidelijk niet tegen. Wat zeker ook speciaal is, is dat Caroline de naam van het kindje van Dorien heeft gekozen en omgekeerd. Dit laat nog eens zien hoe sterk de band tussen de zusjes is.
maandag 25 april 2011
Dagboek van een tienermoeder - Stephanie Planckaert
Ik heb dit boek gelezen omdat Stephanie Planckaert een soort van dagboek bijhoudt met al haar momenten die ze heeft meegemaakt tijdens en na haar zwangerschap. Ik had dit boek al eens eerder gelezen maar nu nog eens extra gelezen omdat ik nu dieper wou gaan in de dingen die ze vertelt in haar verhaal.
Stephanie Planckaert is zestien jaar wanneer ze zwanger werd van haar vriend. Zijzelf en hun familie reageerden positief op het nieuws maar de media en de buitenwereld had een ander idee hierover en waren eerder negatief. Door alle kritiek die ze krijgt moet ze uiteindelijk worden opgenomen in het ziekenhuis met hevige buikklachten. Hierdoor beseft ze dat het anders moet en schrijft ze het allemaal van haar af in een dagboek.
In het dagboek schrijft ze ook brieven naar haar kindje. Dit vind ik een hele mooie manier om eigenlijk kennis te maken met je kindje. Je merkt ook aan de manier hoe ze schrijft dat ze zeker volwassen is geworden door het krijgen van een kindje. Ze is er helemaal klaar voor om een kindje te krijgen en ze kijkt ernaar uit om dat kleine wezentje in haar armen te houden. Je merkt ook dat ze een heel goede relatie heeft met de papa van haar kindje en dat ze er samen heel hard naar uitkijken om de baby te verwelkomen. Wanneer baby Iluna dan gebore wordt gaat het niet goed met haar. Dit moet echt verschrikkelijk zijn om als moeder te weten dat je het niet goed gaat met je baby, je gaat hierbij door een hel. Je bent volgens mij de hele tijd ongerust en je denkt aan hoe het het fout kan aflopen.
Uiteindelijk komt het allemaal goed met de kleine Iluna. Ik vind dat Stephanie Planckaert een enorm mooi boek heeft geschreven. Je merkt echt dat ze volwassen is geworden bij het krijgen van een baby'tje. Ze heeft het niet gemakkelijk gehad en dat heeft niemand want er is niet altijd positieve commentaar maar ook negatieve commentaar omdat ze zo jong is. Ook wanneer het niet goed ging met haar baby houdt ze zich sterk. In de serie "De Plackaerts" zag je ook heel sterk hoe goed ze voor haar baby zorgt net alsof ze het al jaren deed. Ik vind haar zeker een voorbeeld voor de andere tienermoeders. Ze was zo zelfzekerd en zo gelukkig met de baby maar ze had natuurlijk ook haar mindere momenten. Ook is ze ondertussen al mama van een tweede kindje. Ik vind het een heel eerlijk en puur boek en zeker een aanrader.
Stephanie Planckaert is zestien jaar wanneer ze zwanger werd van haar vriend. Zijzelf en hun familie reageerden positief op het nieuws maar de media en de buitenwereld had een ander idee hierover en waren eerder negatief. Door alle kritiek die ze krijgt moet ze uiteindelijk worden opgenomen in het ziekenhuis met hevige buikklachten. Hierdoor beseft ze dat het anders moet en schrijft ze het allemaal van haar af in een dagboek.
In het dagboek schrijft ze ook brieven naar haar kindje. Dit vind ik een hele mooie manier om eigenlijk kennis te maken met je kindje. Je merkt ook aan de manier hoe ze schrijft dat ze zeker volwassen is geworden door het krijgen van een kindje. Ze is er helemaal klaar voor om een kindje te krijgen en ze kijkt ernaar uit om dat kleine wezentje in haar armen te houden. Je merkt ook dat ze een heel goede relatie heeft met de papa van haar kindje en dat ze er samen heel hard naar uitkijken om de baby te verwelkomen. Wanneer baby Iluna dan gebore wordt gaat het niet goed met haar. Dit moet echt verschrikkelijk zijn om als moeder te weten dat je het niet goed gaat met je baby, je gaat hierbij door een hel. Je bent volgens mij de hele tijd ongerust en je denkt aan hoe het het fout kan aflopen.
Uiteindelijk komt het allemaal goed met de kleine Iluna. Ik vind dat Stephanie Planckaert een enorm mooi boek heeft geschreven. Je merkt echt dat ze volwassen is geworden bij het krijgen van een baby'tje. Ze heeft het niet gemakkelijk gehad en dat heeft niemand want er is niet altijd positieve commentaar maar ook negatieve commentaar omdat ze zo jong is. Ook wanneer het niet goed ging met haar baby houdt ze zich sterk. In de serie "De Plackaerts" zag je ook heel sterk hoe goed ze voor haar baby zorgt net alsof ze het al jaren deed. Ik vind haar zeker een voorbeeld voor de andere tienermoeders. Ze was zo zelfzekerd en zo gelukkig met de baby maar ze had natuurlijk ook haar mindere momenten. Ook is ze ondertussen al mama van een tweede kindje. Ik vind het een heel eerlijk en puur boek en zeker een aanrader.
zondag 24 april 2011
Hulpverlening voor tienermoeders
Omdat ik al enorm veel heb gelezen over tienermoeders was ik nu ook vooral geïnteresseerd rond de hulpverlening die er in België is voor tienermoeders. Hierdoor heb ik gezocht op het internet en een site gevonden waar een aantal mogelijkheden staan tot hulpverlening voor tienermoeders.
Ik heb hieruit heel veel geleerd want ik wist helemaal niet dat er zoveel mogelijkheden zijn voor tienermoeders. Dit is iets wat me zeker is bijgebleven dat je er zeker als tienermoeder niet alleen voor staat. Deze initiatieven die ik hier heb gelezen vind ik zeker heel interessant en ik zou dan ook aanraden aan tieners die met problemen zitten in verband met hun zwangerschap of die met vragen zitten deze voorzieningen eens te gaan contacteren.
Ik denk dat tieners zeker hulpverlening kunnen gebruiken en dat dit zeker heel handig is zodat ze weten dat ze er niet alleen voor staan en dat er mensen zijn om hun te steunen en hun te helpen in deze nieuwe situatie en deze periode van zwangerschap die ze moeten doorstaan.
Op deze site stonden verschillende voorzieningen zoals de opvoedingswinkel in Antwerpen waar moeders en jonge meisje terecht kunnen voor vragen en informatie. Hun taak is vooral ouders helpen bij hun vragen en ondersteunen. Ook bestaat er een tienermoedergroep in Oostende. Deze houdt bijeenkomsten voor tienermoeders waar ze ervaringen gaan uitwisselen of op uitstap gaan. Dit is vooral gericht op het uitbreiden van het sociale netwerk van de mama's. Ik denk dat dit wel een heel goed initiatief is omdat jonge moeders hier terecht kunnen om ervaringen uit te wisselen. Het voelt denk ik voor jonge moeders heel goed als je hoort dat je niet te enige bent met zoveel vragen of niet de enige bent die problemen heeft in het begin met het aanvaarden en opvoeden van je kind. Dus dit vind ik zeker een enorm goed initiatief voor jonge tienermoeders.
Wat ik zeker ook een goed initiatief vind is "Moeders voor moeders- hulp voor moeders in nood". Deze organisatie houdt zich bezig met de hulp voor moeders in nood te versterken. Doordat ze bijvoorbeeld voedselpakketten uitdelen en en ook maandelijks verzorgingspakketten. Ik denk dat dit vooral handig is voor jonge moeders die het financiëel moeilijk hebben. Wanneer ze hierop beroep kunnen doen, helpt dit de jonge moeders zeker al een stuk vooruit.
Wanneer ik al deze voorzieningen en organisaties doorlees vind ik het enorm fijn en goed om te lezen hoe mensen begaan zijn met de noden van jonge moeders. Ik heb helemaal geen idee dat er zoveel organisaties bestonden die zich inzetten voor tienermoeders. Deze hulp kunnen jonge moeders zeker gebruiken.
(Bron : http://www.tienermoeders.be/nl/getpage.asp?i=12&keyword=tienermoeders%2C+tienerzwangerschap%2C+tienervaders)
Ik heb hieruit heel veel geleerd want ik wist helemaal niet dat er zoveel mogelijkheden zijn voor tienermoeders. Dit is iets wat me zeker is bijgebleven dat je er zeker als tienermoeder niet alleen voor staat. Deze initiatieven die ik hier heb gelezen vind ik zeker heel interessant en ik zou dan ook aanraden aan tieners die met problemen zitten in verband met hun zwangerschap of die met vragen zitten deze voorzieningen eens te gaan contacteren.
Ik denk dat tieners zeker hulpverlening kunnen gebruiken en dat dit zeker heel handig is zodat ze weten dat ze er niet alleen voor staan en dat er mensen zijn om hun te steunen en hun te helpen in deze nieuwe situatie en deze periode van zwangerschap die ze moeten doorstaan.
Op deze site stonden verschillende voorzieningen zoals de opvoedingswinkel in Antwerpen waar moeders en jonge meisje terecht kunnen voor vragen en informatie. Hun taak is vooral ouders helpen bij hun vragen en ondersteunen. Ook bestaat er een tienermoedergroep in Oostende. Deze houdt bijeenkomsten voor tienermoeders waar ze ervaringen gaan uitwisselen of op uitstap gaan. Dit is vooral gericht op het uitbreiden van het sociale netwerk van de mama's. Ik denk dat dit wel een heel goed initiatief is omdat jonge moeders hier terecht kunnen om ervaringen uit te wisselen. Het voelt denk ik voor jonge moeders heel goed als je hoort dat je niet te enige bent met zoveel vragen of niet de enige bent die problemen heeft in het begin met het aanvaarden en opvoeden van je kind. Dus dit vind ik zeker een enorm goed initiatief voor jonge tienermoeders.
Wat ik zeker ook een goed initiatief vind is "Moeders voor moeders- hulp voor moeders in nood". Deze organisatie houdt zich bezig met de hulp voor moeders in nood te versterken. Doordat ze bijvoorbeeld voedselpakketten uitdelen en en ook maandelijks verzorgingspakketten. Ik denk dat dit vooral handig is voor jonge moeders die het financiëel moeilijk hebben. Wanneer ze hierop beroep kunnen doen, helpt dit de jonge moeders zeker al een stuk vooruit.
Wanneer ik al deze voorzieningen en organisaties doorlees vind ik het enorm fijn en goed om te lezen hoe mensen begaan zijn met de noden van jonge moeders. Ik heb helemaal geen idee dat er zoveel organisaties bestonden die zich inzetten voor tienermoeders. Deze hulp kunnen jonge moeders zeker gebruiken.
(Bron : http://www.tienermoeders.be/nl/getpage.asp?i=12&keyword=tienermoeders%2C+tienerzwangerschap%2C+tienervaders)
donderdag 21 april 2011
Programma "Tienermoeders" op televisie
Er loopt dit jaar weer een seizoen van tienermoeders op tv. Hierbij volgt de televisie een aantal tienermoeders vanaf het begin van hun zwangerschap tot bij de bevalling. Je ziet hoe ze omgaan met hun zwangerschap, welke moeilijkheden ze hebben en welke vragen ze allemaal wel niet hebben in verband met hun zwangerschap.
Ik ben deze reeks dan ook beginnen bekijken omdat ik het proces die de tienermoeders doormaken echt boeiend vindt en ik hierbij gewoon wil weten hoe ze met hun zwangerschap omgaan.
In de reeks zagen we verschillende personages zoals Dorien, een zestienjarig meisje die zwanger werd van haar achtienjarige vriend. Haar ouders hadden het er enorm moeilijk mee dit te horen. Ze beslist om geen adoptie te doen en het kindje te houden. In haar proces gedurende de weken die hebben we vooral gezien dat haar ouders haar in het begin helemaal niet steunde, maar naarmate het verder liep, waren ze er voor Dorien en hadden ze het al wat verwerkt. Wanneer Dorien uiteindelijk bevalt van een dochtertje, zie je ook dat ze het heel moeilijk heeft met het nieuwe kindje. Ze kan er in het begin helemaal niet aan wennen. Ook haar relatie met haar vriend komt hierdoor soms niet goed te staan. Op het einde van de reeks zien we dat haar tweelingzus Caroline ook zwanger is. Dit vond ik echt enorm raar. Je zag in de reeks dat ze echt twee handen op één buik waren en je zag ook dat Caroline het moeilijk had dat haar zus iets had wat zij niet had. Dit vond ik enorm raar om te zien. Je zag ook duidelijk dat Dorien het heel moeilijk had om zich aan te passen aan de nieuwe situatie zoals opstaan voor haar kleintje in de nacht.
Wat je ook in het programma zag waren wel de verschillende personages met hun eigen leven dat soms schrijnender was dan een ander. Er was ook een vijftienjarig meisje bij die ook ongewenst zwanger geraakt maar te laat ontdekte dat ze zwanger was. Hierdoor kan ze geen abortus meer plegen. Hier heeft ze het heel moeilijk mee en heeft ze zelfs zelfmoordgedachten door zichzelf van de trap te gooien om zo een miskraam te krijgen. Toen ik dit op de televisie hoorde was ik hier heel hard van verschoten. Dat je tot zoiets in staat zou zijn is toch echt verschrikkelijk. Ik kan het best begrijpen dat het enorm moeilijk is als je ongewenst zwanger bent en je je baby niet wilt houden maar zo'n gedachten zijn toch wel echt erg.
De vijf tienermoeders vanuit het programma hielden alle vijf hun baby maar hebben het daardoor niet gemakkelijk. Wat me wel in het begin opviel was dat ze allemaal problemen hadden met hun pil, ofwel vergaten ze deze te nemen omdat ze dachten dat het niet belangrijk was, ofwel namen ze hun pil samen met antibiotica, ... Dit vind ik redelijk vreemd omdat wanneer je naar de dokter gaat voor de pil te vragen dat deze heel goed uitlegt hoe je deze moet gebruiken en dat je de gebruiksaanwijzing nog eens goed moet doorlezen. Dan vraag ik mij gewoon af waarom jonge meisjes dit dan niet doen. Ze weten toch ook wat de consequenties zijn wanneer je niet veilig seks hebt.
Ik vond vooral het proces van deze tienermoeders heel boeiend om te volgen. Je ziet welke gevolgen er aan te pas komen zoals financiële gevolgen. Een kind kost enorm maar dan ook enorm veel geld en ik denk dat sommige jonge meisjes dit helemaal niet beseffen. Ook na hun bevalling de tijd met hun baby's vond ik ook heel leuk om te zien. Sommige hadden het toen enorm moeilijk omdat ze niet goed wisten hoe ze met hun baby moesten omgaan. Dit snap ik zeker wel, maar ze zullen ook voldoende hulp krijgen van hun ouders.
Ik vond dit seizoen van tienermoeders leuk om te zien en vooral heel interessant omdat ik bezig was met het onderwerp tienermoeders voor mijn blog dus kon ik me zeker hierin meer verdiepen.
Ik ben deze reeks dan ook beginnen bekijken omdat ik het proces die de tienermoeders doormaken echt boeiend vindt en ik hierbij gewoon wil weten hoe ze met hun zwangerschap omgaan.
In de reeks zagen we verschillende personages zoals Dorien, een zestienjarig meisje die zwanger werd van haar achtienjarige vriend. Haar ouders hadden het er enorm moeilijk mee dit te horen. Ze beslist om geen adoptie te doen en het kindje te houden. In haar proces gedurende de weken die hebben we vooral gezien dat haar ouders haar in het begin helemaal niet steunde, maar naarmate het verder liep, waren ze er voor Dorien en hadden ze het al wat verwerkt. Wanneer Dorien uiteindelijk bevalt van een dochtertje, zie je ook dat ze het heel moeilijk heeft met het nieuwe kindje. Ze kan er in het begin helemaal niet aan wennen. Ook haar relatie met haar vriend komt hierdoor soms niet goed te staan. Op het einde van de reeks zien we dat haar tweelingzus Caroline ook zwanger is. Dit vond ik echt enorm raar. Je zag in de reeks dat ze echt twee handen op één buik waren en je zag ook dat Caroline het moeilijk had dat haar zus iets had wat zij niet had. Dit vond ik enorm raar om te zien. Je zag ook duidelijk dat Dorien het heel moeilijk had om zich aan te passen aan de nieuwe situatie zoals opstaan voor haar kleintje in de nacht.
Wat je ook in het programma zag waren wel de verschillende personages met hun eigen leven dat soms schrijnender was dan een ander. Er was ook een vijftienjarig meisje bij die ook ongewenst zwanger geraakt maar te laat ontdekte dat ze zwanger was. Hierdoor kan ze geen abortus meer plegen. Hier heeft ze het heel moeilijk mee en heeft ze zelfs zelfmoordgedachten door zichzelf van de trap te gooien om zo een miskraam te krijgen. Toen ik dit op de televisie hoorde was ik hier heel hard van verschoten. Dat je tot zoiets in staat zou zijn is toch echt verschrikkelijk. Ik kan het best begrijpen dat het enorm moeilijk is als je ongewenst zwanger bent en je je baby niet wilt houden maar zo'n gedachten zijn toch wel echt erg.
De vijf tienermoeders vanuit het programma hielden alle vijf hun baby maar hebben het daardoor niet gemakkelijk. Wat me wel in het begin opviel was dat ze allemaal problemen hadden met hun pil, ofwel vergaten ze deze te nemen omdat ze dachten dat het niet belangrijk was, ofwel namen ze hun pil samen met antibiotica, ... Dit vind ik redelijk vreemd omdat wanneer je naar de dokter gaat voor de pil te vragen dat deze heel goed uitlegt hoe je deze moet gebruiken en dat je de gebruiksaanwijzing nog eens goed moet doorlezen. Dan vraag ik mij gewoon af waarom jonge meisjes dit dan niet doen. Ze weten toch ook wat de consequenties zijn wanneer je niet veilig seks hebt.
Ik vond vooral het proces van deze tienermoeders heel boeiend om te volgen. Je ziet welke gevolgen er aan te pas komen zoals financiële gevolgen. Een kind kost enorm maar dan ook enorm veel geld en ik denk dat sommige jonge meisjes dit helemaal niet beseffen. Ook na hun bevalling de tijd met hun baby's vond ik ook heel leuk om te zien. Sommige hadden het toen enorm moeilijk omdat ze niet goed wisten hoe ze met hun baby moesten omgaan. Dit snap ik zeker wel, maar ze zullen ook voldoende hulp krijgen van hun ouders.
Ik vond dit seizoen van tienermoeders leuk om te zien en vooral heel interessant omdat ik bezig was met het onderwerp tienermoeders voor mijn blog dus kon ik me zeker hierin meer verdiepen.
woensdag 20 april 2011
Film "Juno"
Toen ik informatie aan het zoeken was rond het thema "tienermoeders" ben ik terecht gekomen op een sites waar ze de film "Juno" voorstelden en een recensie van schreven. Ik had al eens van deze film gehoord en ik wist dat het over een tienermeisje ging, maar ik heb de film nooit gezien. Maar ik was nu toch zeker benieuwd geworden over wat deze film juist ging dus heb ik hem gehuurd uit de bibliotheek.
De film gaat over een meisje van 16 die zwanger raakt na één keer onveilig vrijen met haar vriendje. Omdat ze niet zeker is dat ze wel degelijk zwanger is, haalt ze drie keer opnieuw een test om te bewijzen of ze zwanger is of niet. Wat ik wel niet had verwacht van de film is dat het meisje helemaal niet zo van slag is doordat ze zwanger is. De meeste verhalen die ik gelezen heb of dingen die ik gehoord heb of uit boeken, zijn de meisjes die dit ontdekken enorm van slag en kunnen ze het absoluut niet geloven. Maar bij haar had ik een heel ander gevoel. Ook wanneer ze het haar vriendje vertelt is deze ook niet echt verrast. Ze besluit om haar kindje te laten wegnemen.
Voor de meeste tienermeisjes is dit een beslissing waarover heel hard wordt nagedacht, want uiteindelijk is het een leven in je buik dat je laat wegnemen. Ook al is de ingreep niet zo pijnlijk, vooral het gevoel daarna en het verdriet daarna is zeker niet te onderschatten. Ook zie je in de film dat ze er helemaal niet echt heeft over nagedacht, het lijkt net alsof het een impulsieve beslissing is.
Nadien wil ze toch niet aborteren en beslist ze om haar kind af te staan voor adoptie en gaat ze op zoek naar de ideale adoptieouders via de advertenties in de krant. Dit vind ik een redelijk vreemde manier om te doen. Normaal gebeurd dit niet via een zoekertje, dus dit vind ik wel raar.
Na haar bevalling staat ze haar kindje af voor adoptie aan het adoptiegezin dat ze heeft gekozen. Hier gaat ze ook heel licht over vind ik, het lijkt alsof het haar allemaal niks kan schelen. Maar soms op momenten zie je dan wel dat ze het moeilijk heeft wat ook logisch is wanneer je een kindje afstaat voor adoptie.
Ik vond de film niet super goed, maar middelmatig. Ik had er veel meer van verwacht, dus uiteindelijk zijn mijn verwachtingen niet echt ingevuld. Er zijn wel een aantal dingen duidelijk voor mij geworden zoals dat niet iedereen tienermoeder heel emotioneel reageert en het heel moeilijk heeft met de zwangerschap maar dat er ook tieners zijn die er lichter overgaan en die zeker zijn van hun stuk om het kind na de zwangerschap bijvoorbeeld af te staan voor adoptie.
De film gaat over een meisje van 16 die zwanger raakt na één keer onveilig vrijen met haar vriendje. Omdat ze niet zeker is dat ze wel degelijk zwanger is, haalt ze drie keer opnieuw een test om te bewijzen of ze zwanger is of niet. Wat ik wel niet had verwacht van de film is dat het meisje helemaal niet zo van slag is doordat ze zwanger is. De meeste verhalen die ik gelezen heb of dingen die ik gehoord heb of uit boeken, zijn de meisjes die dit ontdekken enorm van slag en kunnen ze het absoluut niet geloven. Maar bij haar had ik een heel ander gevoel. Ook wanneer ze het haar vriendje vertelt is deze ook niet echt verrast. Ze besluit om haar kindje te laten wegnemen.
Voor de meeste tienermeisjes is dit een beslissing waarover heel hard wordt nagedacht, want uiteindelijk is het een leven in je buik dat je laat wegnemen. Ook al is de ingreep niet zo pijnlijk, vooral het gevoel daarna en het verdriet daarna is zeker niet te onderschatten. Ook zie je in de film dat ze er helemaal niet echt heeft over nagedacht, het lijkt net alsof het een impulsieve beslissing is.
Nadien wil ze toch niet aborteren en beslist ze om haar kind af te staan voor adoptie en gaat ze op zoek naar de ideale adoptieouders via de advertenties in de krant. Dit vind ik een redelijk vreemde manier om te doen. Normaal gebeurd dit niet via een zoekertje, dus dit vind ik wel raar.
Na haar bevalling staat ze haar kindje af voor adoptie aan het adoptiegezin dat ze heeft gekozen. Hier gaat ze ook heel licht over vind ik, het lijkt alsof het haar allemaal niks kan schelen. Maar soms op momenten zie je dan wel dat ze het moeilijk heeft wat ook logisch is wanneer je een kindje afstaat voor adoptie.
Ik vond de film niet super goed, maar middelmatig. Ik had er veel meer van verwacht, dus uiteindelijk zijn mijn verwachtingen niet echt ingevuld. Er zijn wel een aantal dingen duidelijk voor mij geworden zoals dat niet iedereen tienermoeder heel emotioneel reageert en het heel moeilijk heeft met de zwangerschap maar dat er ook tieners zijn die er lichter overgaan en die zeker zijn van hun stuk om het kind na de zwangerschap bijvoorbeeld af te staan voor adoptie.
maandag 18 april 2011
Logboek
Datum | Aantal uren | Wat? |
Woensdag 16 februari | 1 uur | Zoeken naar onderwerp + ontdekken van blog |
Zaterdag 19 februari | 2 uur | Onderzoeken van het onderwerp + zoeken van een startartikel |
Maandag 21 februari | 30 min | Schrijven van welkomsbericht |
Woensdag 2 maart | 30 minuten | Lay-out van weblog verder aanpassen |
Woensdag 9 maart | 1 uur | Schrijven van motivering en eigen mening |
Vrijdag 11 maart | 1 uur | Zoeken naar geschikte leervragen |
Zondag 13 maart | 1 uur | Leervragen kiezen en op blog plaatsen. |
Woensdag 16 maart | 1 uur | Opzoeken informatie in bib rond onderwerp |
Woensdag 30 maart | 1 uur | Verplichte bron “Politieke partijen” doorlezen |
Donderdag 31 maart | 3 uur | Verplichte bron “Politieke partijen en hun standpunten” verwerken en op blog plaatsen + bronnenlijst aanmaken |
Zaterdag 2 april | 30 min | Zoeken op internet naar artikels + artikels lezen |
Maandag 4 april | 1 uur | Artikel “Congo telt hoogst aantal tienermoeders” verwerken en op blog plaatsen |
Zondag 17 april | 5 uur | Lezen boek Dirk Bracke “Over tijd” |
Maandag 18 april | 1 uur | Boek verwerken en bespreken op blog + logboek op weblog plaatsen. |
Dinsdag 19 april | 1 uur en 30 minuten | Film “Juno” bekijken |
Woensdag 20 april | 1 uur | Film Juno verwerken en bespreken op blog |
Donderdag 21 april | 2 uur | Kijken naar een paar afleveringen van “Tienermoeders” op televisie + bespreken op blog |
Zaterdag 23 april | 4 uur | Lezen boek Stephanie Planckaert : “Dagboek van een tienermoeder” |
Maandag 25 april | 1 uur | Bespreken boek Stephanie Planckaert op blog |
Woensdag 27 april | 45 minuten | Bekijken speciale aflevering “Tienermoeders” |
Donderdag 28 april | 1 uur | Bespreking speciale aflevering “Tienermoeders” op blog plaatsen. |
Vrijdag 29 april | 2 uur | Lezen van verplichte literatuur “ De tolerantie voorbij”+ katholiek onderwijs Mieke Van Hecke |
Zaterdag 30 april | 2 uur | Bespreken verplichte bron “De tolerantie voorbij” op blog + bekijken filmpje Obama. |
Zondag 1 mei | 2 uur | Bespreking tekst Mieke Van Hecke op blog plaatsen. |
Vrijdag 6 mei | 30 minuten | Artikel Klasse lezen + bevindingen noteren. |
Zondag 8 mei | 3 uur | Artikel Klasse op blog bespreken + artikel Unicef lezen + bevindingen op blog plaatsen. |
Maandag 9 mei | 1 uur | Zoeken vragen voor interview. |
Dinsdag 10 mei | 30 min | Bellen voor vastleggen interview + zoeken van vragen |
Vrijdag 13 mei | 30 min | Afleggen van interview |
Zondag 15 mei | 3 uur | Bewerken van filmpje interview + interview op blog plaatsen en bespreken. |
Zondag 15 mei | 1 uur | Zoeken informatie abortus en tienerzwangerschappen + bespreken op blog |
Maandag 16 mei | 2 uur | Verder informatie verwerken abortus en andere godsdiensten + bespreken op blog. |
Donderdag 19 mei | 1 uur | Artikel lezen op site van Goed gevoel en hierna bespreken op blog. |
Vrijdag 20 mei | 1 uur | artikel lezen zwangerschap bij tieners niet enkel in marginale milieus + bespreken op blog |
Woensdag 25 mei | 2 uur | Artikel ‘Tienermoeders krijgen nauwelijks ondersteuning in ons land’ gelezen + bespreken. |
Woensdag 25 mei | 1 uur | Informatie zoeken rond het onderwerp tienervaders en verwerken op blog. |
Donderdag 26 mei | 2 uur | Laatste stap op weblog – schrijven van een lezersbrief naar Klasse en heel de weblog nakijken. |
Abonneren op:
Posts (Atom)